ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ Ο ΔΕΚΑΛΟΓΟΣ ΤΟΥ ΧΡΕΟΥΣ

ΣΥΝΤΟΝΙΣΤΙΚΗ ΕΠΙΤΡΟΠΗ
ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ

Αθήνα, 27.9.2007

Ενόψει της νέας δικαστικής χρονιάς, η Συντονιστική Επιτροπή των Δικηγορικών Συλλόγων της Χώρας θεωρεί χρέος της να απευθυνθεί στους συναδέλφους μας, στους δικαστικούς λειτουργούς, στους δικαστικούς υπαλλήλους και σ’ ολόκληρη την Ελληνική κοινωνία, καταθέτοντας δέκα σημεία - δέκα προτάσεις, δέκα λόγους, η τήρηση των οποίων είναι απαραίτητη για την εύρυθμη λειτουργία της Δικαιοσύνης, ενός κράτους δικαίου, μιας δημοκρατικά οργανωμένης πολιτείας.
Η μέχρι τώρα παρουσία μας έχει αποδείξει ότι δεν φειδόμεθα προσωπικών θυσιών χάριν του γενικότερου καλού.
Γι’ αυτό και ο αγώνας θα συνεχισθεί με αμείωτη ένταση προκειμένου να διαφυλάξουμε προαιώνιες αξίες και θεσμούς, απ’ αυτούς που τους επιβουλεύονται και τους απαξιώνουν με την συμπεριφορά τους.


1) Ο αμοιβαίος σεβασμός δικαστών και δικηγόρων είναι απαραίτητος για την ορθή λειτουργία της Δικαιοσύνης. Φαινόμενα κακής, υποτροπιάζουσας, αντιδικονομικής και αλαζονικής συμπεριφοράς εκ μέρους των δικαστών δεν είναι ανεκτά και ο κάθε Δικηγορικός Σύλλογος οφείλει να λαμβάνει τα απαραίτητα μέτρα για την προστασία του θεσμικού του ρόλου και την προάσπιση της αξιοπρέπειάς του, φθάνοντας σε περίπτωση ακραίων συμπεριφορών έως και στην αποχή. Ο μονομερής σεβασμός είναι ραγιαδισμός.

2) Ο εμφανιζόμενος ενώπιον του δικαστηρίου, με οποιαδήποτε ιδιότητα, δηλαδή κατηγορουμένου, διαδίκου, μάρτυρα, πρέπει να απολαμβάνει του σεβασμού των παραγόντων της δίκης, οποιαδήποτε δε απαξιωτική συμπεριφορά στο πρόσωπό του, θα πρέπει να στιγματίζεται και να καταγγέλλεται.

3) Ο Δικηγόρος, οφείλει να είναι συνεπής στις υποχρεώσεις του, διεκδικητής των δικαιωμάτων του, σύμφωνα με τον Δικηγορικό Κώδικα και να μην επιτρέπει την παραβίαση εκ μέρους της Διοίκησης των ανθρωπίνων δικαιωμάτων των πολιτών, ιδιαίτερα των αδύναμων και ευάλωτων κοινωνικά ομάδων.

4) Η Δημοκρατία και η Ελευθερία, έννοιες αλληλένδετες και βαλλόμενες, για τις οποίες συνάδελφοί μας έδωσαν το αίμα τους, έχουν ανάγκη της αληθινής στήριξής μας, χωρίς ενδοιασμούς, σκοπιμότητες και συμψηφισμούς που αναιρούν την ουσία τους.

5) Για την «επί της γης Δικαιοσύνη», μερίδιο ευθύνης έχουμε και εμείς ως συλλειτουργοί της και σε κάθε περίπτωση οφείλουμε να το αποδεικνύουμε στην πράξη, γενναία, συνετά και απροκατάληπτα. Τα χρόνια προβλήματα και νοσηρά φαινόμενα οδηγούν σε επιδείνωση, οι δε αποσπασματικές λύσεις που δίνονται, απλώς «χρυσώνουν το χάπι» της αδιαφορίας της Πολιτείας.

6) Η Εκτελεστική εξουσία θέλει πάντα τη Δικαιοσύνη θεραπαινίδα της. Απαιτείται συνεχής αγώνας, ώστε η Δικαιοσύνη να τύχει γενναίας χρηματοδότησης και να καταστεί ανεξάρτητη. Γι’ αυτό όμως, οι λειτουργοί της οφείλουν να ξεπεράσουν τη δημοσιοϋπαλληλική τους νοοτροπία και να δίνουν καθημερινά δείγματα της ανεξαρτησίας τους.
Η Εκτελεστική εξουσία οφείλει σε νομοσχέδια που άπτονται των ενδιαφερόντων μας, να μας συμβουλεύεται στη διαμόρφωσή τους, για να μην προκαλούνται οξύτητες, οφειλόμενες στην αλαζονική συμπεριφορά αυτής και των κάθε είδους γνωστών ή άγνωστων συμβούλων της. Η θεσμική μας αποστολή είναι αδιαπραγμάτευτη.

7) Οφείλουμε να αντιδρούμε σε αντισυνταγματικά νομοσχέδια που εισάγονται προς ψήφιση, χάριν πελατειακών σχέσεων, διότι έτσι οδηγούμαστε σε μια πολυνομία που άγει στην σύγχυση, στην αναρχία, στην ανασφάλεια δικαίου και αποβαίνει σε βάρος μιας ευνομούμενης κοινωνίας.

8) Οι παρεμβάσεις μας σε θέματα που αφορούν στην κοινωνία, πρέπει να είναι συχνές και έντονες, με γνώμονα πάντοτε το γενικότερο συμφέρον και πάντοτε υπέρ των αδικούμενων.

9) Το περιβάλλον αποτελεί πλέον το βασικότερο αγαθό, είναι το δικαίωμα στη ζωή, για το οποίο οφείλουμε να εξαντλήσουμε όλες τις αστείρευτες δυνάμεις μας, για την προστασία του από τις τυφλές δυνάμεις της απληστίας του κέρδους, ως ελάχιστο χρέος μας στις επόμενες γενιές, από τις οποίες ζητούμε ταπεινά συγγνώμη, γι’ αυτό το ζοφερό μέλλον που τους παραδίδουμε.

10) Ευαγγέλιό μας πρέπει να αποτελεί το Σύνταγμα της Ελλάδας και ιδιαίτερα το άρθρο 120 παρ. 4, σύμφωνα με το οποίο «Η τήρηση του Συντάγματος επαφίεται στον πατριωτισμό των Ελλήνων, που δικαιούνται και υποχρεούνται να αντιστέκονται με κάθε μέσο εναντίον οποιουδήποτε επιχειρεί να το καταλύσει με τη βία».
 

ΑΠΟ ΤΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΤΥΠΟΥ