Επιστολή του Προέδρου του Δ.Σ.Α., Γιάννη Δ. Αδαμόπουλου, προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης σχετικά με την Αύξηση των Ασφαλιστικών Εισφορών
Με τις διατάξεις των παραγράφων 14 και 15 του άρθρου 44 του Ν. 3986/2011 (Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής Μεσοπρόθεσμου Πλαισίου Δημοσιονομικής Στρατηγικής 2012−2015) επήλθαν μεταβολές στις καταβλητέες εισφορές για τους υπαγόμενους στο Ενιαίο Ταμείο Ανεξάρτητα Απασχολούμενων (Ε.Τ.Α.Α.), καθώς α) αφενός επιβάλλονται πρόσθετες εισφορές για τους παλαιούς ασφαλισμένους (ασφαλισθέντες μέχρι 31-12-1992), το ύψος των οποίων ανέρχεται: αα) σε 2% επί του ποσού της πρώτης ασφαλιστικής κατηγορίας όπως διαμορφώνεται κάθε φορά για την κύρια σύνταξη, αβ) σε 0,6% για τον Τομέα Επικουρικής Ασφάλισης, αγ) σε 0,4% για τον Κλάδο Πρόνοιας και αδ) σε 0,65% για τον Κλάδο Ασθενείας, και β) αφετέρου προβλέπεται για τους νέους ασφαλισμένους (ασφαλισθέντες από 1η-1-1993) η υποχρεωτική πλέον υπαγωγή τους στην πρώτη ασφαλιστική κατηγορία κατά την πρώτη ασφάλισή τους στους τομείς του κλάδου της κύριας ασφάλισης του Ε.Τ.Α.Α. και η επίσης υποχρεωτική μετάταξή τους στην αμέσως επόμενη ασφαλιστική κατηγορία ανά τριετία. Μάλιστα η εν λόγω ρύθμιση τυγχάνει εφαρμογής και για όσους νέους ασφαλισμένους έχουν ήδη υπαχθεί στην ασφάλιση του Ταμείου, με αποτέλεσμα όσοι από αυτούς έχουν συμπληρώσει μέχρι 31-12-2011 τρία χρόνια ασφάλισης να μετατάσσονται υποχρεωτικά από 1-1-2012 στη 2η ασφαλιστική κατηγορία, καλούμενοι να καταβάλλουν - όλως αιφνιδιαστικά και με τρόπο που προσβάλλει την αρχή της δικαιολογημένης εμπιστοσύνης - σημαντικά αυξημένες εισφορές.
Ενόψει των ανωτέρω, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών απέστειλε την με αριθμ. πρωτ. 141/3-8-2011 επιστολή προς τον Υπουργό Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης, κ. Γεώργιο Κουτρουμάνη, επισημαίνοντας τα εξής:
Οι προαναφερθείσες ρυθμίσεις, εντασσόμενες σε μία αγωνιώδη προσπάθεια εξεύρεσης λύσεων στα αδιέξοδα και στις ταμειακές δυσχέρειες με τις οποίες έρχεται αντιμέτωπο το κράτος, κινούνται δυστυχώς για άλλη μια φορά προς τη λάθος κατεύθυνση, παραβλέποντας τις ιδιαιτερότητες του λειτουργήματός μας, αλλά κυρίως τις ειδικότερες συνθήκες υπό τις οποίες οι νέοι συνάδελφοι εισέρχονται στο δικηγορικό κλάδο. Ειδικότερα, οι εμπνευστές των εν λόγω ρυθμίσεων παραβλέπουν την αδιαμφισβήτητη συρρίκνωση της δικηγορικής ύλης και την αντίστοιχη συρρίκνωση των εισοδημάτων των δικηγόρων, η οποία έχει επέλθει συνεπεία και της υφιστάμενης οικονομικής κρίσης. Κατ' ακολουθία:
- Η πρόσθετη εισφορά η οποία επιβάλλεται στους παλαιούς ασφαλισμένους συναδέλφους (ασφαλισθέντες μέχρι 31-12-1992) επιβαρύνει ακόμα περισσότερο το ήδη δυσανάλογο - σε σχέση με την προσδοκώμενη σύνταξη - ποσό των καταβλητέων ανά έτος εισφορών, παραγνωρίζοντας το πραγματικό γεγονός της πλήρους αναντιστοιχίας των αντίστοιχων ασφαλιστικών εισφορών προς τα εισοδήματα του μέσου δικηγόρου.
- Η υποχρεωτική μετάταξη των νέων ασφαλισμένων (ασφαλισθέντες από 1η-1-1993) στην αμέσως επόμενη ασφαλιστική κατηγορία ανά τριετία με το πρόσχημα ότι επιτυγχάνεται έτσι ένα «περισσότερο ανταποδοτικό και δικαιότερο συνταξιοδοτικό καθεστώς» (βλ. αιτιολ. έκθ. επί των σχετικών διατάξεων) παραγνωρίζει το γεγονός ότι όπως προκύπτει από τα επίσημα στοιχεία του Ταμείου Νομικών, από την 1η-1-1993 σχεδόν το σύνολο των νέων ασφαλισμένων έχει υπαχθεί στην 1η ασφαλιστική κατηγορία, προφανώς λόγω αδυναμίας να καταβάλλει μηνιαία τα αυξημένα ποσά που απαιτούν οι ανώτερες κατηγορίες, αποδεχόμενο την προοπτική της είσπραξης μια πενιχρής σύνταξης έπειτα από σαράντα έτη ασφάλισης.
Η αιφνιδιαστική αύξηση των ποσών των καταβλητέων ασφαλιστικών εισφορών όχι μόνο δεν θα συμβάλει στην ενδυνάμωση του Ταμείου αλλά, αντιθέτως, ενδέχεται να προκαλέσει σημαντική οικονομική ζημία με απροσδιόριστες για την επιβίωσή του συνέπειες, καθώς είναι αναμενόμενο όλο και περισσότεροι ασφαλισμένοι να αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στα νέα οικονομικά δεδομένα, με αποτέλεσμα να μην είναι σε θέση να καταβάλλουν τις αντίστοιχες εισφορές.
Ενόψει των ανωτέρω και με την επιφύλαξη ως προς τη συμβατότητα των ως άνω ρυθμίσεων προς το Σύνταγμα και την Ευρωπαϊκή Σύμβαση Δικαιωμάτων του Ανθρώπου, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών διαμαρτύρεται καταρχήν για τον αιφνιδιαστικό τρόπο με τον οποίο προωθήθηκαν οι σχετικές ρυθμίσεις και καλεί για ακόμα μια φορά την ηγεσία του Υπουργείου Εργασίας και Κοινωνικής Ασφάλισης να επανεξετάσει τα αντίστοιχα θέματα, αναλογιζόμενη αφενός τις ευθύνες της στην κρίσιμη ιστορική συγκυρία που βιώνει η χώρα μας και αφετέρου τις συνέπειες που αναμένεται να έχει μεσοπρόθεσμα μία τέτοια πολιτική τόσο στους φορείς της κοινωνικής ασφάλισης όσο και στο ίδιο το δικηγορικό λειτούργημα.