«ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΣΤΟ ΚΡΑΤΟΣ ΔΙΚΑΙΟΥ ΤΟ ΦΟΡΟΛΟΓΙΚΟ ΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ»
Η παλιά, πεπατημένη και αποτυχημένη συνταγή ακολουθείται για μια ακόμη φορά στο νομοσχέδιο για την «καταπολέμηση της φοροδιαφυγής», ενισχύοντας παράλληλα το αίσθημα ανασφάλειας δικαίου. Η αδυναμία αποτελεσματικής άσκησης της διοικήσεως μετατίθεται στις «πλάτες» της ασφυκτικά φορτωμένης Δικαιοσύνης, επιβαρύνοντάς την έτι περαιτέρω εις βάρος της εύρυθμης λειτουργίας της. Η υπερποινικοποίηση της όποιας φορολογικής συμπεριφοράς του πολίτη έρχεται σε πλήρη αντίθεση με την πρόσφατη νομοθέτηση της επιτάχυνσης των ποινικών δικών και της αποσυμφόρησης των σωφρονιστικών καταστημάτων. Σε μία οικονομικά χειμαζόμενη και απογοητευμένη κοινωνία προσθέτουμε τη φοβία, κάτι που συναντάται στα αστυνομικά κράτη και όχι σε ένα ευνομούμενο κράτος.
Με τις προτεινόμενες ρυθμίσεις, καταστρατηγείται η έννοια της αυτόφωρης διαδικασίας, καθώς πλέον για τη φοροδιαφυγή σημαντικός δεν θα είναι ο χρόνος τέλεσης, αλλά ο χρόνος ελέγχου. Η απλή εκτίμηση των φορολογικών διατάξεων από τους φορολογικούς ελεγκτές επιφέρει άμεσα την ατιμωτική για τον πολίτη ποινική διαδικασία. Μάλιστα, λόγω των χρόνων που ακολουθούνται στη Διοικητική Δικαιοσύνη, η ποινική δίωξη δεν θα μπορεί να συνδέεται με την τελική κρίση των καθ' ύλη αρμοδίων διοικητικών δικαστηρίων, με ενδεχόμενο να εκδίδονται αντιφατικές αποφάσεις για τον ίδιο τον φορολογούμενο. Κατά παράβαση της νομιμότητος, όπως αυτή έχει κριθεί λίαν προσφάτως με την υπ' αριθμ. 1/2010 απόφαση του Ανωτάτου Ειδικού Δικαστηρίου και την συνταγματική αρχή της αναλογικότητος, ουσιαστικά επανέρχεται με άλλο τρόπο ο θεσμός της προσωπικής κράτησης για χρέη στο Δημόσιο. Αυξάνεται σε 50% το ποσοστό προβεβαίωσης του αμφισβητούμενου φόρου και σε συνδυασμό με την αδυναμία αναστολής των βεβαιωμένων οφειλών, καταργείται σε σημαντικό βαθμό η παροχή δικαστικής προστασίας.
Στη μανία καταδίωξης προστίθεται και η λογική της διαπόμπευσης με την ουσιαστική άρση του φορολογικού απορρήτου και την πρόβλεψη της δημοσιοποίησης των φοροδιαφευγόντων, ενώ παράλληλα θα διώκονται ποινικά, που σύμφωνα με τη νομοθεσία μας συνιστά ευαίσθητο δεδομένο.
Πολύ φοβόμαστε ότι πρόκειται για μία ακόμα ατελέσφορη προσπάθεια, καθώς η αποτελεσματική πάταξη της φοροδιαφυγής προϋποθέτει κατάργηση της πολυνομίας, απλοποίηση της τήρησης των φορολογικών βιβλίων και στοιχείων, για να είναι ο φορολογικός έλεγχος πράγματι διαφανής και ακέραιος. Το κυνήγι «μαγισσών» θα επιφέρει σύγχυση και συμφόρηση εις τρόπον, ώστε σύντομα να κάνουμε λόγο για ένα νομοθέτημα που έχει περιέλθει σε αχρησία. Η υπερβολή στο όνομα της δικαιοκρατίας δεν απέχει από την αυθαιρεσία. Τέτοια νομοθετήματα αντίκεινται στην έννοια του Κράτους Δικαίου, γι' αυτό πρέπει ν'αποσυρθεί.
Από το Γραφείο Τύπου