Εμβρόντητο το πανελλήνιο άκουσε την Παρασκευή τη συνέντευξη Τύπου της «Τρόικας» (για πρώτη φορά ερήμην του αρμοδίου Υπουργού), να κάνει λόγο για αναγκαιότητα άμεσων «αποκρατικοποιήσεων» της τάξεως των 50 δις καθ' υπέρβαση στο πολλαπλάσιο των όσων προβλέπονταν στο με την δική της εποπτεία προϋπολογισμό. Με τίτλους όπως «Πωλείται η Ελλάς» υποδέχτηκαν την είδηση οι εφημερίδες της επόμενης μέρας, αφού κριτήριο για τη συνέχιση της δανειοδότησης είναι η εκποίηση δημόσιας περιουσίας.
Ωστόσο, πρόκειται για το ίδιο «νόμισμα» που λέγεται «Μνημόνιο» και «Δανειακή Σύμβαση», η οποία μας δεσμεύει με μόνη την υπογραφή του Υπουργού Οικονομικών, χωρίς να έχει κυρωθεί καν από τη Βουλή. Διότι η απαίτηση σε τέτοια έκταση της αφαίρεσης περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδος, δεν θα μπορούσε να ήταν νοητή, αν δεν είχε παραιτηθεί «άνευ όρων και αμετάκλητα» της ασυλίας της, καθώς αν η εκποίηση της δημοσίας περιουσίας δεν γίνει «οικειοθελώς» με πρωτοβουλία του ελληνικού κράτους, αυτή μπορεί να γίνει με πρωτοβουλία των δανειστών με τη διαδικασία της αναγκαστικής εκτέλεσης.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, υπεύθυνα και με επιστημονική τεκμηρίωση από την πρώτη στιγμή, έχει επισημάνει τη συνταγματική ασυνέπεια και τους κινδύνους που ελλοχεύει το Μνημόνιο και κυρίως η δανειακή σύμβαση. Διότι, αυτό που δεν μπορεί να δεχθεί ο νομικός κόσμος και ο πρώτος επιστημονικός σύλλογος της χώρας είναι η συνταγματική/πολιτειακή εκτροπή που σημειώθηκε με την προσχώρησή μας στον άγνωστό μας «μηχανισμό στήριξης». Όταν παρακάμπτονται, στο όνομα της ανάγκης, οι συνταγματικοί θεσμοί, όπως είναι η Βουλή, που δεν την επιτρέπεται να ελέγχει τις δανειακές συμβάσεις, ενώ παράλληλα εκχωρούνται σε εξωθεσμικούς κρατικές λειτουργίες, αποκτά πραγματικό νόημα η ρήση «ποιος κυβερνά αυτό τον τόπο».
Έτσι οργανώθηκαν δύο εκδηλώσεις με ειδικούς επιστήμονες στις 15 Ιουνίου 2010 με θέμα «Μνημόνιο, Σύνταγμα, Ευρωπαϊκή Συνθήκη και ΕΣΔΑ» και στις 15 Ιουλίου 2010 με θέμα «Η Δανειακή Σύμβαση μεταξύ Ελλάδας κρατών μελών Ευρωζώνης και η Εθνική μας Κυριαρχία», που ανέπτυξαν ακριβώς τη νέα προβληματική και την περιπέτεια που ετέθη η χώρα μας μετά την υπογραφή του μνημονίου.
Στις 29 Ιουλίου 2010 ασκήθηκε με πρωτοβουλία του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, με τη συμμετοχή και άλλων φορέων, αίτηση ακυρώσεως κατά διοικητικών πράξεων που εκδόθηκαν κατ' εκτέλεση του Μνημονίου, εις τρόπον ώστε να λάβει η Δικαιοσύνη θέση για τα νομικά ζητήματα που ανέκυψαν με τη νέα νομική κατάσταση που δημιουργήθηκε. Ως γνωστόν η συγκεκριμένη αίτηση εκδικάσθηκε κατόπιν αναβολής στις 23-11-2010 ενώπιον της Ολομελείας του Συμβουλίου της Επικρατείας σε ευρεία σύνθεση.
Ακολούθησαν ειδικές εκδόσεις τόσο των εισηγήσεων των ανωτέρω εκδηλώσεων, όσο και γνωμοδότηση του ομότιμου καθηγητή του Συνταγματικού Δικαίου κ. Γεωργίου Κασιμάτη. Στο επιστημονικό του περιοδικό «ΝΟΜΙΚΟ ΒΗΜΑ» δημοσιεύθηκε στο τεύχος του Ιουλίου/Αυγούστου 2010 το άρθρο του καθηγητή κ. Χρυσόγονου με τίτλο «Η χαμένη τιμή της Ελληνικής Δημοκρατίας» και στο τεύχος το Νοεμβρίου 2010 του καθηγητή κ. Μαριά με τίτλο «Η Δανειακή Σύμβαση Ελλάδας - κρατών Ευρωζώνης υπό το πρίσμα των θεσμών και του δικαίου της Ε.Ε.»
Στις 5 Οκτωβρίου 2010 σε εκδήλωση των φορέων που μετέχουν στην ανωτέρω αίτηση ακυρώσεως, δημοσιοποιήθηκε η διακήρυξη του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών, που προσυπόγραψαν οι μετέχοντες, με την οποία ζητούσαμε να απαλειφθούν από το Μνημόνιο και την δανειακή σύμβαση, όλες εκείνες οι διατάξεις που θίγουν την εθνική μας κυριαρχία. Με νεότερη επιστολή - ανακοίνωση στο τέλος Νοεμβρίου 2010 ενημερώναμε για μία ακόμα φορά ότι έχουμε παραιτηθεί από τη ασυλία μας «άνευ όρων και αμετάκλητα». Στις 17 Ιανουαρίου 2011 οι Επιστημονικοί Φορείς οργανώσαμε εκδήλωση, στο θέατρο «ΑΚΡΟΠΟΛ» με κεντρικό ομιλητή τον εκπρόσωπο της Κίνησης Ανεξάρτητων Πολιτών Μίκη Θεοδωράκη, διεκδικώντας την πνευματική αναγέννηση και ένα νέο αξιακό κώδικα.
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών με τον πλέον, λοιπόν, επιστημονικό και υπεύθυνο τρόπο, όπως αρμόζει στην ιστορία του και στην αποστολή του, έχει ενημερώσει εγκαίρως για το τι σημαίνει Μνημόνιο και δανειακή σύμβαση. Δεν καταφύγαμε σε «άναρθρες κραυγές» που αφθονούν στην εποχή μας, αλλά προβήκαμε σε συγκεκριμένες πράξεις και ενέργειες στο πλαίσιο της επιβαλλόμενης νομιμότητας, προκειμένου να αναδειχθεί η συνταγματική εκτροπή, όταν οι περισσότεροι στις ημέρες μας κωφεύουν ή ασχολούνται όλως επιλεκτικά.
Από το Γραφείο Τύπου