Σήμερα πρωτεύον στοιχείο μιας εναλλακτικής στρατηγικής, που έχει αναδειχθεί ως αναγκαία για τη χώρα, είναι ο σχεδιασμός πολιτικής για την άμβλυνση και αντιμετώπιση της απειλής της κλιματικής αλλαγής. Παράλληλα, επανέρχονται στο προσκήνιο ζητήματα που σχετίζονται με την λήψη και την εφαρμογή νομοθετικών και άλλων μέτρων για την επίτευξη όλων των παραπάνω και της αναγκαιότητας ανάπτυξης περιβαλλοντικής συνείδησης αλλά και της ουσιαστικής περιβαλλοντικής εκπαίδευσης.
Δυστυχώς όμως, όσον αφορά την χώρα μας, το περιβάλλον και τα περιβαλλοντικά ζητήματα απασχολούν την επικαιρότητα, εκτός από την παγκόσμια ημέρα περιβάλλοντος, μόνο στην περιπτώσεις σημαντικών περιβαλλοντικών βλαβών και καταστροφών (π.χ. δασικές πυρκαγιές, πλημμύρες, ατυχήματα με περιβαλλοντικές επιπτώσεις κ.λπ.).
Ως κοινωνία και ως χώρα, έχουμε να διανύσουμε ακόμη σημαντική απόσταση μέχρι να φθάσουμε στο σημείο όπου το περιβάλλον θα αποτελεί όχι μόνο σημείο προβληματισμού και ανησυχιών για την αναζήτηση και εφαρμογή δράσεων, αλλά θα αποτελεί και μία σαφή, συγκροτημένη, διαρκή, υπαρκτή πολιτική για το περιβάλλον η οποία θα εξειδικεύεται στους διάφορους τομείς της οικονομίας, στην νομοθεσία, στην παιδεία κ.α.
Oι φιλικές προς το περιβάλλον πολιτικές και δράσεις δεν εξασφαλίζονται μόνο από τις προθέσεις ή τις εξαγγελίες, αλλά από την αξιοποίηση της επιστημονικής γνώσης και του επιστημονικού δυναμικού στον σχεδιασμό και στην υλοποίηση δράσεων σε κάθε πτυχή της οικονομίας, στην διαφύλαξη των δασικών, υγροτοπικών και των άλλων σημαντικών και χαρακτηριστικών οικοσυστημάτων, στην εξασφάλιση αειφορικού χαρακτήρα σε όλες τις παραγωγικές διαδικασίες, στην ορθολογική αξιοποίηση των φυσικών πόρων, στην εξοικονόμηση ενέργειας, στην ανάπτυξη των Α.Π.Ε., στα θέματα του λεγόμενου διατροφικού περιβάλλοντος, στην ρύθμιση των χρήσεων γης, στα θέματα δόμησης, στην προώθηση των θεμάτων πρασίνου και ποιότητας ζωής, στον περιορισμό των ρύπων και στην ολοκληρωμένη διαχείριση των απορριμμάτων και των υποπροϊόντων των διάφορων ανθρώπινων δραστηριοτήτων, στην διαμόρφωση του απαιτούμενου νομικού πλαισίου, στην ενημέρωση του κοινού και στην ενίσχυση και αξιοποίηση του εθελοντισμού.
Πολλές φορές έχουν αναπτυχθεί οι επιπτώσεις των περιβαλλοντικών προβλημάτων στην υγεία και ευρύτερα στην υπόσταση του ανθρώπου, στο μέλλον και στις επιπτώσεις όσων αφορά την ποιότητα ζωής τώρα και στο μέλλον. Χαρακτηριστικό παράδειγμα που πρέπει να αναφερθεί (λόγω της έναρξης του καλοκαιριού) αυτό των δασικών πυρκαγιών, όπου κάθε καλοκαίρι αναδεικνύεται σε κορυφαίο ζήτημα ανησυχίας που καταλαμβάνει εποχιακά την επικαιρότητα, αλλά αμέσως μετά λησμονείται, ενώ οι σχετικές προτάσεις των επιστημονικών φορέων (προτάσεις μέτρων πρόληψης, διαχείρισης των δασικών οικοσυστημάτων, υλοποίηση δασικών χαρτών κ.α.) εξακολουθούν να υιοθετούνται φραστικά αλλά να μην έχουν δρομολογηθεί ουσιαστικά (στον βαθμό που θα έπρεπε) στην υλοποίησή τους. Αντιθέτως η χώρα μας εξακολουθεί να διαθέτει επί περίπου δύο δεκαετίες τεράστια ποσά σχεδόν αποκλειστικά στα εναέρια μέσα πυρόσβεσης.
Στο σημείο αυτό πρέπει να σχολιασθεί ως θετικό στοιχείο η ίδρυση του Υπουργείο Περιβάλλοντος, Ενέργειας και Κλιματικής Αλλαγής χωρίς βεβαίως να συνδυάζεται, μέχρι στιγμής, αυτό με την εντατικοποίηση των ρυθμών στην ανάληψη δράσεων στους τομείς του περιβάλλοντος αλλά και στην μελέτη των απόψεων προτάσεων που παράγουν και καταθέτουν οι επιστημονικοί φορείς της χώρας.
Στην παρούσα πρωτόγνωρη για τα μεταπολιτευτικά χρονικά δυσχερή οικονομική κατάσταση ελλοχεύει ο κίνδυνος να θεωρηθεί το περιβάλλον και οι περιβαλλοντικές πολιτικές πολυτέλεια. Αυτό όμως κατ ουδένα τρόπο μπορεί να επιτραπεί να συμβεί. Και τούτο διότι ο ελληνικός χώρος έχει καταπονηθεί από αναπτυξιακές επιλογές ευκαιριακού τύπου και δεν έχει την δυνατότητα να απορροφήσει καταστάσεις περαιτέρω ανάλωσης του φυσικού περιβάλλοντος με άμεσο επακόλουθο την υποβάθμιση της δημόσιας υγείας και της ποιότητας ζωής των πολιτών.
Είναι επιτακτική η αξιοποίηση όχι μόνο, της επιστημονικής συνδρομής από την ελληνική πολιτεία αλλά και η αξιοποίηση των προτάσεων που έχουν επεξεργασθεί οι επιστημονικοί φορείς στη βάση μίας διεπιστημονικής και ολοκληρωμένης προσέγγισης.
Οι επιστημονικοί φορείς της χώρας παραμένουν στην διάθεση της κυβέρνησης και της Αυτοδιοίκησης της χώρας μας (περιφέρειες, δήμοι) προκειμένου να συμβάλλουν με όλες τους τις δυνάμεις στα θέματα που αφορούν στο περιβάλλον και καλούν όλους τους έλληνες πολίτες να ενεργοποιηθούν στα ζητήματα που αφορούν στο περιβάλλον καθ όλη την διάρκεια του έτους.
ΟΛΟΜΕΛΕΙΑ ΠΡΟΕΔΡΩΝ ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΩΝ ΣΥΛΛΟΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ Χ. ΠΑΞΙΝΟΣ
ΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΙΩΑΝΝΗΣ ΑΛΑΒΑΝΟΣ
ΠΑΝΕΛΛΗΝΙΟΣ ΙΑΤΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΜΑΝΩΛΗΣ ΚΑΛΟΚΑΙΡΙΝΟΣ
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΟΔΟΝΤΙΑΤΡΙΚΗ ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΚΑΤΣΙΚΗΣ
ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΘΕΟΔΩΡΟΣ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΟΣ
ΦΑΡΜΑΚΕΥΤΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΛΟΥΡΑΝΤΟΣ
ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ΕΠΙΜΕΛΗΤΗΡΙΟ ΕΛΛΑΔΟΣ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΠΕΛΟΠΙΔΑΣ KΑΛΛΙΡΗΣ
ΣΥΜΒΟΛΑΙΟΓΡΑΦΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ ΒΛΑΧΑΚΗΣ
ΕΝΩΣΗ ΕΛΛΗΝΩΝ ΧΗΜΙΚΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΡΒΑΝΙΤΗΣ
ΟΜΟΣΠΟΝΔΙΑ ΔΙΚΑΣΤΙΚΩΝ ΕΠΙΜΕΛΗΤΩΝ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΔΙΟΝΥΣΗΣ ΚΡΙΑΡΗΣ