ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟΣ ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΑΘΗΝΩΝ
Ακαδημίας 60, 10679 Αθήνα
Τηλ. 210-33.98.270, 71
Αθήνα, 16.7.2013
ΑΠΟΦΑΣΗ ΔΣ ΔΣΑ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ «ΠΟΛΥΝΟΜΟΣΧΕΔΙΟ»
ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΩΡΙΝΗΣ ΔΙΚΑΣΤΙΚΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ
Ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών εκφράζει την πλήρη αντίθεσή του στη συνολική κατεύθυνση στην οποία κινείται το νομοσχέδιο «Επείγοντα Μέτρα Εφαρμογής του Ν. 4046/2012, του Ν. 4093/2012 και του Ν. 4127/2013 και Άλλες Διατάξεις». Με το εν λόγω «πολυνομοσχέδιο», μεταξύ άλλων, παγιώνεται και επιτείνεται η υπερφορολόγηση των Ελλήνων πολιτών, με τα εισοδήματα από την άσκηση του δικηγορικού λειτουργήματος να λογίζονται εφεξής ως «εισοδήματα από επιχειρηματική δραστηριότητα» (!), προωθούνται γενικευμένες απολύσεις συγκεκριμένων κατηγοριών εργαζομένων στο δημόσιο τομέα (συμβασιούχων της τοπικής αυτοδιοίκησης, σχολικών φυλάκων, δημοτικών αστυνομικών) χωρίς καμία προηγούμενη αξιολόγηση ούτε των ίδιων των εργαζομένων ούτε των αναγκών και των λειτουργικών δυνατοτήτων των αντίστοιχων υπηρεσιών, ενώ απομειώνεται περαιτέρω και ο θεσμός της προσωρινής δικαστικής προστασίας, έξω και πέρα από κάθε έννοια δικαίου και λογικής.
Ειδικότερα, όσον αφορά στις προωθούμενες νέες τροποποιήσεις του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας που αφορούν αφενός στην έκδοση και την ισχύ της προσωρινής διαταγής εν γένει και αφετέρου στα ασφαλιστικά μέτρα επί διαφορών για άκυρη απόλυση εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή μεταβολής της εργασιακής του κατάστασης, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών επισημαίνει τα εξής:
Με τις κατατεθείσες προς ψήφιση ρυθμίσεις επιχειρείται, μεταξύ άλλων, η εξάρτηση της έκδοσης και της ισχύος της προσωρινής διαταγής από το χρόνο συζήτησης της σχετικής αίτησης ασφαλιστικών μέτρων και, επί διαφορών για άκυρη απόλυση εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή μεταβολή της εργασιακής του κατάστασης, η εξάρτηση της ισχύος των ασφαλιστικών μέτρων από το χρόνο συζήτησης της σχετικής αγωγής.
Συγκεκριμένα, προβλέπεται ότι αν γίνει δεκτό το αίτημα για έκδοση προσωρινής διαταγής η σχετική αίτηση ασφαλιστικών μέτρων προσδιορίζεται για συζήτηση μέσα σε τριάντα ημέρες, άλλως προσωρινή διαταγή δεν χορηγείται. Μάλιστα, ενώ το ισχύον άρθρο 691 παρ. 4 ΚΠολΔ δίνει τη δυνατότητα στο Δικαστήριο, σε περίπτωση αναβολής της συζήτησης, να παρατείνει την ισχύ της προσωρινής διαταγής, η προωθούμενη ρύθμιση προβλέπει ότι η ισχύς της προσωρινής διαταγής παύει αυτοδικαίως σε περίπτωση αναβολής της συζήτησης για οποιονδήποτε λόγο, ο δε Δικαστής μόνο μετά το πέρας της κατ’ ουσίαν συζήτησης της αίτησης μπορεί να χορηγήσει προσωρινή διαταγή ή να παρατείνει την ισχύ της και, επιπλέον, αν η συζήτηση της αίτησης ματαιωθεί για οποιονδήποτε λόγο, χορήγηση νέας προσωρινής διαταγής δεν επιτρέπεται.
Αντιστοίχως, κατά την προτεινόμενη παρ. 2 στο άρθρο 672Α ΚΠολΔ, επί διαφορών για άκυρη απόλυση εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας ή μεταβολή της εργασιακής του κατάστασης, στις οποίες έχει διαταχθεί ως ασφαλιστικό μέτρο η πραγματική απασχόλησή του, αναβολή της συζήτησης της αγωγής επιτρέπεται μόνο μία φορά και μόνο αν συντρέχει περίπτωση ανώτερης βίας και η αναβολή γίνεται σε δικάσιμο μέσα σε σαράντα ημέρες, διαφορετικά αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο που έχει διαταχθεί. Ομοίως, προβλέπεται ότι αν η συζήτηση της αγωγής ματαιωθεί για οποιονδήποτε λόγο, αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο που έχει διαταχθεί.
Επιπλέον, όσον αφορά στις εκκρεμείς αγωγές για άκυρη απόλυση εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας στις οποίες έχει διαταχθεί ως ασφαλιστικό μέτρο η πραγματική απασχόληση του εργαζομένου και οι οποίες έχουν προσδιοριστεί να εκδικαστούν μετά την 1.11.2013, προβλέπεται ότι εκδικάζονται υποχρεωτικά, ύστερα από κλήση οποιουδήποτε διαδίκου μέχρι την 1.11.2013, διαφορετικά αίρεται αυτοδικαίως το ασφαλιστικό μέτρο που έχει διαταχθεί. Ομοίως, προβλέπεται ότι εκκρεμείς αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων για την προσωρινή ρύθμιση κατάστασης επί διαφορών για άκυρη απόλυση εργαζομένου με σύμβαση εξαρτημένης εργασίας για τις οποίες έχει χορηγηθεί προσωρινή διαταγή και έχουν προσδιοριστεί να εκδικαστούν μετά την 1.11.2013, εκδικάζονται υποχρεωτικά, ύστερα από κλήση οποιουδήποτε διαδίκου μέχρι την 1.11.2013, διαφορετικά παύει αυτοδικαίως η ισχύς της προσωρινής διαταγής.
Στο πλαίσιο αυτό, καταργείται και το άρθρο 732Α του Κώδικα Πολιτικής Δικονομίας, όπως προστέθηκε πριν από μόλις τέσσερις (4) μήνες, με το Ν. 4139/2013 (Φ.Ε.Κ. Α’ 74/20.3.2013) και το οποίο ορίζει ότι σε περίπτωση υπερημερίας του εργοδότη ως προς την αποδοχή της εργασίας του εργαζομένου το δικαστήριο μπορεί να διατάξει ως ασφαλιστικό μέτρο την προσωρινή απασχόληση του εργαζομένου μέχρι και την έκδοση οριστικής απόφασης επί της αγωγής για την κύρια υπόθεση.
Οι ως άνω προτεινόμενες ρυθμίσεις είναι προδήλως αντισυνταγματικές, καθώς εξαρτούν την παροχή και τη διατήρηση της προσωρινής δικαστικής προστασίας από την εξυπηρέτηση σκοπών άσχετων ή αντίθετων προς την ανάγκη διαφύλαξης των δικαιωμάτων και των εννόμων συμφερόντων των πολιτών μέχρι τη συζήτηση της υπόθεσης και την έκδοση απόφασης επί της κύριας δίκης, θέτοντας μάλιστα προθεσμίες, οι οποίες, στο μέτρο που υποχρεώνουν το Δικαστή να λειτουργήσει εντός συγκεκριμένου χρονικού διαστήματος ανεξαρτήτως συνθηκών και φόρτου εργασίας, παραβιάζουν τη συνταγματικώς κατοχυρωμένη διάκριση των εξουσιών καθώς και την ίδια την ανεξαρτησία της Δικαιοσύνης έναντι της πολιτικής εξουσίας και οι οποίες στην πράξη είναι αδύνατον να τηρηθούν.
Προς αποφυγή της παγίωσης εκκρεμών καταστάσεων για μεγάλο χρονικό διάστημα, θα ήταν εύλογη μία ρύθμιση η οποία θα διασφάλιζε ότι οι υποθέσεις στις οποίες έχει παρασχεθεί προσωρινή δικαστική προστασία εκδικάζονται κατά προτεραιότητα. Κατ’ αυτόν τον τρόπο, ο νομοθέτης θα επιτύγχανε την ταχεία εκδίκαση των εν λόγω υποθέσεων χωρίς να καθιστά ανέφικτη ή αναποτελεσματική την παρεχόμενη δικαστική προστασία, κατ’ άρθρο 20 παρ. 1 του Συντάγματος.
Όπως, όμως, συνέβη και με τις αντίστοιχες διατάξεις που είχε εισηγηθεί ο τ. Υπουργός Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης, κ. Αντώνης Μανιτάκης, ο οποίος επεδίωκε να στερήσει το συνταγματικώς και διεθνώς κατοχυρωμένο δικαίωμα στην παροχή έννομης προστασίας για τους εργαζομένους που υφίστανται παράνομη διακοπή ή λήξη της σχέσης εργασίας τους, πρωταρχικός στόχος των ως άνω προωθούμενων «μεταρρυθμίσεων» είναι όχι η χρηστή απονομή της Δικαιοσύνης αλλά η απομάκρυνση από το δημόσιο τομέα των εκατοντάδων συμβασιούχων οι οποίοι διατηρούν μέχρι σήμερα τις θέσεις τους δυνάμει προσωρινών δικαστικών αποφάσεων. Υπενθυμίζουμε δε ότι, την προηγούμενη φορά, ο τ. Υπουργός Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Αντώνης Ρουπακιώτης, είχε αρνηθεί να συνυπογράψει εκείνες τις «προτάσεις» του τ. Υπουργού Διοικητικής Μεταρρύθμισης και Ηλεκτρονικής Διακυβέρνησης.
Ενόψει των ανωτέρω, ο Δικηγορικός Σύλλογος Αθηνών, υπενθυμίζοντας το θεσμικό ρόλο του Δικηγόρου ως συλλειτουργού στην απονομή της Δικαιοσύνης και υπερασπιστή των δικαιωμάτων των πολιτών:
1) Δηλώνει την αλληλεγγύη του και τη διαρκή συμπαράστασή του σε ολόκληρο τον Ελληνικό Λαό, που, μέσω των ατελείωτων και ολοένα πιο δυσβάσταχτων «μνημονιακών» νομοθετημάτων οδηγείται στην απόλυτη εξαθλίωση.
2) Καλεί την Ελληνική Κυβέρνηση να αποσύρει το εν λόγω «πολυνομοσχέδιο» και ειδικότερα τον Υπουργό Δικαιοσύνης, Διαφάνειας και Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, κ. Χαράλαμπο Αθανασίου, να μην επιμείνει στις ανωτέρω αναφερόμενες διατάξεις που απομειώνουν περαιτέρω την προσωρινή δικαστική προστασία και οι οποίες, εφόσον τεθούν προς ψήφιση, πρέπει, σε κάθε περίπτωση, να καταψηφιστούν από τη Βουλή των Ελλήνων.
3) Καλεί την Ελληνική Δικαιοσύνη να αρνηθεί, όπως υποχρεούται, την εφαρμογή διατάξεων που το περιεχόμενό τους είναι αντίθετο προς το Σύνταγμα (Σ. 93 παρ. 4).
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΓΙΑΝΝΗΣ Δ. ΑΔΑΜΟΠΟΥΛΟΣ