Ενότητα:
ΙΙ. Επηρεασμός ή νόθευση της δικαστικής κρίσης
Ισχύον Άρθρο:
1. Όποιος εν γνώσει καταμηνύει άλλον ψευδώς ή αναφέρει γι' αυτόν ενώπιον της αρχής ότι τέλεσε αξιόποινη πράξη ή πειθαρχική παράβαση, τιμωρείται με φυλάκιση από δύο ως πέντε έτη και χρηματική ποινή.
2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται και όποιος εν γνώσει και ψευδώς καθιστά άλλον ύποπτο στην αρχή: α) υποβάλλοντας, αλλοιώνοντας ή αποκρύπτοντας κάποιο αποδεικτικό μέσο για αξιόποινη πράξη ή πειθαρχική παράβαση ή β) ισχυριζόμενος δημόσια ότι αυτός έχει τελέσει αυτεπαγγέλτως διωκόμενο έγκλημα.
3. Το δικαστήριο με αίτηση του παθόντος μπορεί να του επιτρέψει να δημοσιεύσει την απόφαση με έξοδα του καταδικασμένου. Το δικαίωμα αποσβήνεται αν η δημοσίευση δεν γίνει μέσα σε έξι μήνες από την καταχώρηση της τελεσίδικης απόφασης στο ειδικό βιβλίο.