Ο Πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Αθηνών Δημήτρης Βερβεσός, με αφορμή ανακοινώσεις της Ένωσης Δικαστών και Εισαγγελέων, προέβη στην ακόλουθη δήλωση:
1. Το τελευταίο χρονικό διάστημα η Ένωση Δικαστών και Εισαγγελέων αποστέλλει πειθαρχικές αναφορές σε βάρος δικηγόρων, εκδίδει ανακοινώσεις με βαρύγδουπους τίτλους και προβαίνει σε υποδείξεις προς το δικηγορικό σώμα.
Ήδη, η Συντονιστική Επιτροπή με την από 26.7.2025 απόφασή της (https://www.dsa.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/apofaseis-olomeleias/o-allilosebasmos-dikaston-kai-dikigoron-einai-amfoterobaris), έχει επισημάνει με τον πλέον εμφατικό τρόπο ότι το δικηγορικό σώμα και τα θεσμικά του όργανα δεν έχουν ανάγκη υποδείξεων. Όποιες συμπεριφορές καταγγέλλονται σε βάρος δικηγόρων ελέγχονται , μέσω των προβλεπόμενων νόμιμων θεσμικών διαδικασιών.
Δυστυχώς όμως, δεν έχουμε διαπιστώσει την ίδια θεσμική εγρήγορση από την ΕνΔΕ για συμπεριφορές μελών της αλλά ούτε από όργανα του δικαστικού σώματος, είτε πρόκειται για τα πειθαρχικά όργανα όταν επιλαμβάνονται αναφορών για ελεγκτέες συμπεριφορές που θίγουν δικηγόρους, είτε πρόκειται για τη λειτουργία της Επιθεώρησης Δικαστηρίων.
Ακόμα αναμένουμε τη θέση των αρμοδίων θεσμικών και συνδικαλιστικών οργάνων της ελληνικής δικαιοσύνης επί της από 22.7.2025 επιστολής μας με αφορμή την υπ’ αριθ. 207/2025 απόφαση του Εφετείου Αθηνών (https://www.dsa.gr/%CE%B1%CE%BD%CE%B1%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%8E%CF%83%CE%B5%CE%B9%CF%82/anakoinoseis/parembasi-toy-dsa-shetika-me-efeteiaki-apofasi-poy-falkideyei-dikaioma) και επί της από 25.10.2025 απόφασης της Ολομέλειας (https://olomeleia.gr/el/content/i-askisi-dikaiomatos-de-synista-apeili) για την πρόσφατη περίπτωση άσκησης ποινικής δίωξης κατά δύο συναδέλφων, ένας εκ των οποίων Πρόεδρος Δικηγορικού Συλλόγου, κατά την εκτέλεση του λειτουργήματός τους .
Επίσης δεν έχουμε λάβει απάντηση στην πρότασή μας για τη θεσμοθέτηση κοινού Κώδικα Δεοντολογίας που θα διέπει τις σχέσεις μεταξύ δικηγόρων και δικαστών.
2. Οφείλουμε να υπενθυμίσουμε στην ΕνΔΕ και προς κάθε κατεύθυνση ότι οι δικαστικές αποφάσεις δεν βρίσκονται στο απυρόβλητο. Η κριτική τους, εφόσον ερείδεται σε νομικά επιχειρήματα, αποτελεί δικαίωμα κάθε πολίτη, και πολλώ μάλλον των δικηγόρων. Η ελεύθερη έκφραση απόψεων επί νομικών ζητημάτων και η κριτική της νομολογίας εμπίπτουν στον πυρήνα του δικαιώματος στην ελεύθερη έκφραση, που κατοχυρώνεται στη συνταγματική και διεθνή δικαιοταξία, και πρέπει να γίνεται σεβαστό από όλους.
Όταν η δημόσια κριτική δικαστικών αποφάσεων στιγματίζεται συλλήβδην ως «αντιδικαστική» συμπεριφορά, η έννομη τάξη και το Κράτος Δικαίου πλήττονται.
Όπως, κατ’ επανάληψη, έχουμε επισημάνει, ο αλληλοσεβασμός λειτουργών και συλλειτουργών της δικαιοσύνης είναι αμφοτεροβαρής διαδικασία και κατά συνέπεια μονομερείς ενέργειες, μεγαλόσχημες εκφράσεις επικοινωνιακού χαρακτήρα και μόνο, νουθεσίες και υποδείξεις προς το δικηγορικό σώμα μας βρίσκουν κάθετα αντίθετους και δυναμιτίζουν επικίνδυνα τις μεταξύ τους σχέσεις.
