Η Ελληνική Εταιρεία Ιστορίας του Δικαίου καταδικάζει την απόφαση των Τουρκικών Αρχών για την μετατροπή της Αγίας Σοφίαςσε τέμενος, η οποία αντιβαίνει στις αρχές του Διεθνούς Δικαίου περί προστασίας της διεθνούς πολιτισμικής κληρονομιάς και προσβάλλει τον πανανθρώπινο συμβολισμό του μνημείου.

Ως Ιστορικοί του Δικαίου, διαπιστώνουμε με λύπη ότι, ενώ η δημιουργία του σύγχρονου Τουρκικού κράτους συνδέθηκε με την υιοθέτηση, το 1926, Αστικού Κώδικα και Αστικού Δικαίου που έλκει την καταγωγή από την μακρά νομική παράδοση του δικαίου της Ιουστινιάνειας Κωδικοποίησης, επιδιώκοντας άλμα εκσυγχρονισμού, σήμερα πλέον, παράλληλα με την σημειούμενη υπαναχώρηση των αρχών του Κράτους Δικαίου στην Τουρκία, η μείζων πολιτισμική παρακαταθήκη του Ιουστινιανού καθίσταται έρμαιο πολιτικών σκοπιμοτήτων.

Έναν αιώνα πριν, η υπογραφόμενη από τον Υπουργό Δικαιοσύνης Mahmud Esat αιτιολογική έκθεση του νομοσχεδίου εισαγωγής του πρώτου τουρκικού Αστικού Κώδικα, σημείωνε ότι «οι νόμοι που εμπνέονται από τις αμετακίνητες θέσεις της θρησκείας και που είναι σε διαρκή επαφή με το θεϊκό δίκαιο» αποτελούν τον μοναδικό «ισχυρότατο παράγοντα που δένει τη μοίρα του Τουρκικού έθνους με τους ορισμούς και τους κανόνες του Μεσαίωνα» .1

Σήμερα, περισσότερο από ποτέ, ο σεβασμός του πολιτισμού και ο νομικός πολιτισμός, αποτελούν έννοιες αλληλένδετες και αλληλοεξαρτώμενες.